Προτού αναφέρουμε διεξοδικά την ιστορία του μυθολογικού ήρωα Νάρκισσου, ενός νέου άρρητου κάλλους, ας παραθέσουμε ένα μικρό απόσπασμα από τις "Μεταμορφώσεις" του Οβιδίου, ο οποίος στο ομώνυμο έργο αναφέρεται στο μύθο του Νάρκισσου. << Aυτό που αναζητάς δεν είναι πουθενά. Μόλις γυρίσεις από την άλλη το πρόσωπό σου, το αντικείμενο της αγάπης σου δεν θα υπάρχει πια. Αυτό που βλέπεις δεν είναι παρά η σκιά της μορφής σου που αντανακλάται και δεν έχει δική του ουσία. Έρχεται μαζί με σένα και θα εξαφανιστεί μαζί με σένα ...>>.
Ας περάσουμε όμως τώρα στο καθεαυτό ιδιαίτερο βίωμα του Νάρκισσου. Ο Νάρκισσος, ένας ωραίος νέος της Βοιωτίας, γιος της Νύμφης Λειριώπης και του ποταμού Κηφισού, χάριν του οποίου και αναπτύχθηκαν πολλές παραδόσεις, ήταν ένας νέος απαράμιλλης ομορφιάς. Η ομορφιά του θα μπορούσε να συγκριθεί μόνο με αυτή του Άδωνη ή του Υάκινθου. Όταν ο Νάρκισσος ήταν μωρό οι γονείς του τον πήγαν στο Μάντη Τειρεσία για να ρωτήσουν αν θα έχει μακροζωία. Ο μάντης απάντησε αινιγματικά :<< Μόνο αν δε γνωρίσει τον εαυτό του>>. Οι γονείς του έφυγαν απορημένοι. Περνώντας λοιπόν τα χρόνια και μεγαλώνοντας ο Νάρκισσος γινόταν όλο και περισσότερο όμορφος αλλά και εντυπωσιακά αλαζόνας και ματαιόδοξος. Μια μέρα η πανέμορφη Νύμφη Ηχώ, έκανε περίπατο με τις φίλες της στο δάσος. Ξαφνικά είδε τον ωραίο νέο και έμεινε έκθαμβη από την ομορφιά του. Του εξομολογήθηκε τον έρωτά της γι'αυτόν αλλά αυτός δεν ανταποκρίθηκε. Η κοπέλα μετά την απόρριψη, βυθισμένη στη θλίψη και την απογοήτευση, κλείστηκε σε μια σπηλιά. Εκεί έμενε για μέρες και θρηνούσε χωρίς τροφή και νερό και έλιωνε σιγά -σιγά, μέχρι που από την άλλοτε θελκτική κοπέλα δεν έμειναν παρά τα κόκκαλα και η φωνή. Ο σκελετός της έγινε βράχος αλλά η φωνή της δε χάθηκε ποτέ και από τότε όποιος μιλάει εκείνη του απαντάει.
Βέβαια και άλλες ήταν οι νέες που ερωτεύτηκαν τον Νάρκισσο. Όμως εκείνον δεν τον συγκινούσε καμία- τις απέρριπτε όλες. Κάποτε μια από αυτές απογοητευμένη και οργισμένη ευχήθηκε << Μακάρι να αγαπάει τον εαυτό του, αλλά ποτέ να μην αποκτήσει το αντικείμενο του πόθου του!>>. Πράγματι η Θεά Νέμεσις άκουσε την ευχή της κοπέλας και αποφάσισε να τιμωρήσει τον Νάρκισσο για τον πόνο που είχε προξενήσει σε τόσες νέες. Έτσι μια μέρα που ο νέος βρέθηκε σε μια πηγή από όπου πήγαζε ο ποταμός Δονακώνας, στη Βοιωτία, είδε το είδωλό του να καθρεφτίζεται στο νερό και χωρίς να καταλάβει ότι έβλεπε το ίδιο του το πρόσωπο, ερωτεύτηκε τον ίδιο του τον εαυτό. Μάταια ο νέος περνούσε όλες τις μέρες του στην πηγή προσπαθώντας να πιάσει το αντικείμενο του πόθου του... Όσο και αν προσπαθούσε αυτό ήταν αδύνατο. Ο καιρός όμως περνούσε και ο νέος έλιωνε από τη θλίψη του...μέχρι που έσβησε. Οι Νύμφες τον έκλαψαν, όμως όταν πήγαν να βρουν το σώμα του, αντίκρισαν στη θέση του πλάι στην πηγή να καθρεφτίζεται στο νερό ένα πανέμορφο λουλούδι, που μέχρι σήμερα φέρνει το όνομά του αλλά και την ομορφιά του άτυχου Νάρκισσου!
Ο πασίγνωστος αυτός μύθος τίποτα άλλο δεν έχει να μας διδάξει πέρα από τη μετριοφροσύνη, την ταπεινότητα, το σεβασμό προς τον άλλον και τα αισθήματά του. Ο Νάρκισσος όντας απίστευτος αλαζόνας κατέληξε ερωτευμένος με τον εαυτό του ως πληρωμή για την προκλητική απόρριψή του προς όλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου